Laat ik beginnen met je te waarschuwen dat, ondanks dat ik er bijna een half jaar over heb gedaan weer een kattenbelletje te tikken en te versturen, dit geen epische essay of thinkpiece gaat worden. Ik heb hier niet zes maanden op zitten broeden. Hier ga je waarschijnlijk geen eureka-moment door krijgen. Ik gooi deze er nu even snel uit in het kwartiertje dat ik heb voor mijn werkdag begint, want ik kijk al tijden tegen de ‘schrijf en verstuur weer eens een kattenbelletje’ op mijn to do lijst aan, en ik kan er wel een heel ding van maken, maar beter verstuur ik gewoon IETS, zodat ik niet straks een heel jaar niets heb verstuurd en ik weer een schrijfproject in de kou laat staan.
Hoe dan ook. Vandaag heb ik iets met je te delen over spelen met katten. Zoals je misschien wel weet heb ik er zelf drie in huis rondlopen. Ze zijn allemaal 5 jaar en komen niet buiten1. Net als alle andere katten ter wereld slapen ze het grootste gedeelte van hun dag, maar in tegenstelling tot mijn vorige viervoetige huisgenoot2, willen deze drie ook heel graag heel veel spelen.
Spelen is ontzettend belangrijk voor je katten, ongeacht hun situatie of leeftijd. Beweging is belangrijk voor hun gezondheid, het houdt ze scherp en stimuleert hun intelligentie, onderdrukt verveling en daaropvolgende zaken als stress, onrust of agressie, het is een goede bonding experience, enzovoort. Google zelf maar en je vindt genoeg artikelen die genoeg argumenten geven om hier tijd en energie in te steken.
Mijn katten herinneren mij er constant aan dat ze graag willen spelen. Het liefst tussen een uur of 8-10, zowel in de ochtend als avond. Mauricio gaat piepend over mij heenlopen als het zover is, Moos brengt mij zijn favoriete elastiekjes bij wijze van hint, Mimi gaat met enorme ogen op het speelkleed naar me zitten staren tot ik een gat in mijn achterhoofd voel branden. Ik heb helaas niet iedere dag tijd om twee keer een half uur flink met ze in de weer te zijn, maar ik doe enorm mijn best dit wel zo vaak mogelijk te doen. Ik merk alle voordelen die ik in de vorige alinea noemde aan ze op. Bovendien kan ik Mimi niet aanraken en rent ze altijd van mij weg als ik te dichtbij kom3, dus het feit dat ze me uitnodigt om met haar te spelen en dit dan enthousiast doet is enorm waardevol voor onze mama-dochter verbintenis.
Dankzij hun enorme speellust weet ik inmiddels best goed wat nou het leukste speelgoed is voor katten. Natuurlijk is iedere kat anders (dat zie ik in mijn eigen huishouden met eigen ogen), maar ik heb veel van dit type speelgoed ook getest bij verschillende katten in het asiel, vaak met groot succes. Dus ik denk dat andere kattenbaasjes hier ook zeker iets aan kunnen hebben.
Budget friendly
Vogelveren: ik kom van vrijwel iedere wandeling thuis met een aantal vogelveren die ik op straat heb gevonden. Als ze maar een beetje netjes zijn, vinden mijn katten ze prachtig. Vaak ben ik de trap naar mijn appartement nog niet op of één van hen heeft de veer al uit mijn hand gegrist en is ermee aan het klooien. Ruikt natuurlijk heerlijk naar vogeltjes en andere buiten-geurtjes. Als ik een flinke collectie heb verzameld, doe ik dit met wat catnip in een plastic zakje en neem ik ze mee naar het asiel. Vooral de kittens daar zijn er dol op.
Gevonden elastiekjes/lintjes: ik pik ook elastiekjes en lintjes op van straat. Kan je vies vinden, snap ik. Ik pak ze alleen als ze er relatief schoon uitzien en daarna was ik uiteraard mijn handen. De katten zijn dol op de buitengeurtjes die eraan zitten. Werkt echt beter dan een elastiekje die ik gloednieuw uit de verpakking haal of en lintje van de rol. Wel goed opletten dat ze ze niet gaan opeten, sommige katten hebben daar een handje van.
Bellenblaas: vooral Mauricio vindt dit helemaal prachtig. Let wel op dat ze niet teveel zeep in de ogen krijgen.
Aluminumfolie balletjes: er is iets aan het geluid dat ze maken als ze over de grond rollen, hun lichtheid en dus snelheid, en misschien ook wel hoe het licht eraf kaatst? Mijn kitties vinden dit de allerleukste balletjes. Dus iedere keer als ik alufoli van een bord leftovers afhaal, maak ik er een balletje van en gaat hij in de speelgoedlade. Mauricio rent zo een kwartier lang keihard achter deze aan. Helemaal top.
Matabi sticks: zijn voor luttele euro’s te koop, in meerdere varianten. Action heeft ze soms ook voor een mooi prijsje. Ze zijn een soort extreem effectieve catnip. Ik neem er altijd een paar mee als een bekende een nieuwe kat heeft bij wijze van kraamcadeautje. Altijd een succes. En heel goed voor hun tandjes!
Voor als je wat geld uit te geven hebt
Tunnel: vinden ze geweldig om doorheen te sjeezen, in te schuilen terwijl ze aanstalten maken4 om op een speeltje af te springen, of om snoepjes in op te speuren.
Interactief snackspeelgoed: ik geef mijn poesjes na de avondspeelronde wat dental snoepjes in een snackbal, die ze met hun snoet of pootjes vooruit moeten duwen om de snoepjes eruit te krijgen. Naast hun standaard voedermomenten krijgen ze ook dagelijks wat dental brokjes in hun activity board. Is niet echt spelen-spelen, maar stimuleert ook activiteit en werkt bij mijn food-motivated kitties erg goed.
Kater Kasimir kattenhengel: mijn katten zijn dol op verenstokjes, we vliegen er het hele huis mee door. Ze gaan echter wel snel stuk en dat levert weer veel afval op. Deze gaat verrassend lang mee, zelfs als Moos er een hele avond met zijn gigantische murder mittens aan heeft gehangen, en bovendien kan je het verengedeelte los vervangen, ook voor andere type speeltjes, dus ik vind dit een fijne eco-friendly optie.
Automatische verenhengel onder een mat: ooit in de aanbieding gekocht bij de Lidl. Het mooie aan deze variant versus de andere die ik verderop noem, is dat het bewegende gedeelte onder een matje zit, waardoor het de katten niet in hun gezicht mept en hun jagersinstinct beter wordt gestimuleerd. Ja, het is een beetje het kattenequivalent van je kind voor de TV parkeren, maar het werkt top. Als ik ‘s ochtends vroeg de deur uit moet en geen tijd heb voor ons speelkwartier, gaat deze aan.
Ballenbaan: vooral Mimi is gek op deze. Is ook een leuke om snoepjes in te verstoppen. Je kan hem ook behoorlijk uitbreiden, dus maak er gerust een heel pretpark van!
Geld/moeite niet waard
Vlinderdraaier: mijn katten probeerden er aan te snuffelen en werden prompt in hun gezicht gemept. Heb deze aan vrienden gegeven, hun kittens vinden het wel prachtig, dus misschien ligt het aan mijn verwende poepzakken.
Stuiterballetjes: gek genoeg vinden mijn kitties deze helemaal niets. De kat van mijn vriend is er wel dol op, en veel kittens in het asiel ook, maarja, is dus geen garantie dat iedere kat er dol op is.
Knisperdingen: deze zouden het effect moeten hebben dat alufoli balletjes voor elkaar krijgen, maar niets is minder waar.
Speeltjes met geluid of die zelf rondlopen/rijden: schrikken mijn katten eerder van.
Catnipknuffels: ik heb ooit een mega dure catnip vis knuffel voor Meneer Pluis gekocht op aanraden van de dierenarts en dierenwinkel, omdat hij op zijn oude dag zo weinig meer bewoog dat hij amper meer door zijn poten kon hurken op de kattenbak. Deze zou hem toch nog wat speels moeten krijgen, goede fysio, dat idee. Nou, nee hoor. En mijn veel jongere huidige kitties vinden er ook niks aan.
Als laatste raad ik toy rotation aan! Jawel, dit kan je ook voor katten doen, niet alleen voor menselijke kinderen. De ballenbaan en snuffelmat wordt na een week of twee opgeborgen in de speelgoedkist en haal ik er na een paar weken weer uit. Dan zijn ze er weer helemaal blij mee. Als ik alles altijd laat liggen, kijken ze er op een gegeven moment niet meer naar om.
Natuurlijk kan ik nog veel meer aanraden, van catnip tot krabpalen tot leuke youtube filmpjes met vogeltjes of visjes om samen te kijken, maar dit is voor nu wat ik het belangrijkste vond om met jullie te delen. Heb jij nog een ideaal speeltje waar ieder kattenbaasje van zou moeten weten? Let me know!
Veel liefs en hopelijk tot veel sneller dan de vorige keer.
Staat op mijn lijst van toekomstige kattenbelletjes-onderwerpen: binnen vs. buitenkatten
RIP Meneer Pluis. Toen ik hem adopteerde was hij 11 jaar oud en vond hij het af en toe nog wel leuk als ik met een verenstokje zwaaide, maar hij was in de 9 jaar dat hij bij mij woonde vooral lekker bejaard en veel aan het slapen.
Mimi heeft een behoorlijk rugzakje, iets waar ik ook graag later uitgebreid over wil schrijven.
Je kent het wel, de ‘butt-shuffle’